Duurzaamheid-stress en werkdruk-inflatie
Het lerarentekort, de hoge werkdruk en de vele andere problemen binnen het onderwijsveld krijgen dagelijks een grote dosis aandacht van de media. Zijn deze problemen daadwerkelijk zo groot of erg als men denkt en vervolgens deelt in de media? Deze opmerkingen en uitingen komen terecht in een waterval die leidt in een stille oceaan waar een positief tegengeluid afwezig is.
Onderwijs vs Defensie
Terwijl het onderwijs druk bezig is om al watertrappelend boven te blijven in het veel te zoute water zien we de verbazingwekkende en fantastisch geromantiseerde reclamespotjes van Defensie. Het avontuur lonkt, de spanning en sensatie zijn te merken. Defensie heeft techniek, innovatie en een blik op een kleurrijke wereld van andere culturen in huis. “Zoek je het avontuur? Kom dan werken bij Defensie” luidt de hunkerende schreeuw om schoolverlaters en technische kanjers te werven. Werken bij Defensie is stoer: je krijgt de nieuwste 007-snufjes en je mag mensen redden vanuit een helikopter, noodlijdende mensen helpen en verdedigen voert een duidelijke boventoon in het beeld dat Defensie wil scheppen.
Onderwijs; de echte helden
Eigenlijk kunnen we deze roeping dichter bij huis achternagaan dan Defensie laat zien: het redden en helpen, zelfs verdedigen van mensen is natuurlijk ook van toepassing binnen het onderwijs. Het is nu tijd voor de echte helden van onze samenleving om in het zonnetje gezet te worden: De onderwijsprofessional. De ware helden die de bouwstenen vormen voor de toekomst: de toekomst van en voor ons allemaal. Ons polderlandschap kent vele regels, wetten om het onderwijs duurzamer te maken. Stel, wij hebben geen lerarentekort: kunnen wij dan wel het onderwijs leveren wat wij zouden moeten volgens wet en regelgeving? Of is er meer aan de hand? Zelf denk ik dat het tijd is voor talentgericht onderwijs in plaats van prestatiegericht onderwijs.
Kennisduwen anno 1830
Onze samenleving is in de afgelopen decennia enorm veranderd en informatie ligt letterlijk in de palm van onze hand. Onze boeken waaruit we moeten leren zijn al verouderd vanaf het moment dat we ze ontvangen. Alle informatie en kennis wat we leren op school is geschiedenis. Kennisduwen is hoe het onderwijs ooit begon in 1830 en diezelfde lijn hanteren we nog steeds. Toen ik zelf voor de klas stond merkte ik al vaak op dat mijn studenten meer wisten dan ik. De stroom van informatie en techniek die beschikbaar is via het internet is bijna niet meer bij te houden voor een docent. Ons totale leven is klaarblijkelijk afhankelijk van het internet en we zouden ons geen raad meer weten zonder. We worden letterlijk overladen met informatie, maar we leren helaas niet echt om hier goed mee om te gaan. Het zijn te veel prikkels, te veel mogelijkheden en veel te veel om uit te kunnen kiezen. Keuzestress, informatiestress en altijd-bereikbaar-stress vormen de dagelijkse gang van zaken.
Druk met werkdruk
We worden massaal geprikkeld om onze passie en talent te ontwikkelen en het internet staat vol met allemaal positieve voorbeelden die een succesverhaal vertellen. Maar wat is nu het succesverhaal van een leerkracht? Waar staan deze verhalen? Helaas, ze hebben geen tijd om daarmee bezig te zijn. Druk met de werkdruk, het tekort aan middelen en personeel en tenslotte de stortbui van wetten en regels. De tijd om duurzaam te ontwikkelen is lastig vrij te maken, juist omdat je als leerkracht heel veel veerkracht en flexibiliteit nodig hebt om met de waan van de dag mee te kunnen gaan. Als het al lastig is om het onderwijs zelf duurzaam te maken hoe moeten we dat dan voor onszelf zien te doen?
Talentgericht onderwijs
Daarom denk ik dat het tijd wordt voor talentgericht onderwijs. We moeten leerlingen niet meer afrekenen op cijfers en punten, maar ze begeleiden in het ontdekken en ontwikkelen van hun passies en talenten. Het liefst zodra ze op school beginnen en niet nadat ze eerst moeten kennismaken met het cijfersysteem. Als we kinderen stimuleren in hun interesses en ze daarin begeleiden, dan creëren ze zelf mooie dingen en dan geven we ze de kans om hun eigen regisseur te zijn. Door kinderen deze kansen te geven, kunnen we ze als latere middelbare schoolleerlingen pas echt de ruimte geven om hun talenten te ontwikkelen en daarmee de wereld te laten verkennen: eenieder op een eigen tempo en niveau. Talent heeft iedereen, maar niet iedereen krijgt de kans om er iets mee te doen. Laat onderwijs een basis zijn van talent en passie, niet van cijfers en een gemiddelde. Als iedereen mag doen waar hij of zij voor gemaakt is, dan is er oprecht sprake van duurzame inzetbaarheid voor zowel de onderwijsprofessional als de scholieren en studenten.
Meer weten?
Wil je ook weten wat duurzame inzetbaarheid kan betekenen voor jou? Stuur een berichtje naar: info@hetonderwijsdomein.nl of bel: 030 208 1002. Blog van Maurice van Bokhoven. Meepraten? Dat kan op LinkedIn